Bij gynaecologische verzakkingoperaties kan er via de vagina of via de buik geopereerd worden. Ieder ziekenhuis heeft zijn eigen protocol. U krijgt van uw specialist informatie en uitleg over wat er precies gebeuren gaat.
Algemene informatie
Voor de operatie
Als uw gynaecoloog dat nodig vindt, zal hij u doorsturen naar een bekkenfysiotherapeut. U krijgt hiervoor een verwijzing mee.
De therapie is gericht op de bewustwording van de bekkenbodemspieren en is er aandacht voor de ademhaling en houdings-, bewegings- en toiletadviezen. Dit om de buikdruk zo laag mogelijk te houden, zodat er zo min mogelijk druk van binnenuit op de bekkenorganen en het geopereerde gebied uitgeoefend wordt (zie ook na de operatie). Daarna krijgt u oefeningen mee voor de bekkenbodemspieren zodat deze na de operatie de organen van de onderbuik optimaal zullen ondersteunen.
Na de operatie in het ziekenhuis
De (bekken)fysiotherapeut komt na de operatie bij u langs om te gaan oefenen. Hij of zij zal u ademhalingsoefeningen leren omdat die een belangrijke rol spelen bij de circulatiebevordering in het bekken. Dit zal de genezing bespoedigen. Ook krijgt u houdings- en bewegingsadviezen.
Tevens zal de fysiotherapeut een begin maken met het aanspannen van de bekkenbodem. Hierbij ligt het accent in eerste instantie op bewustwording en niet op spierkracht verbeteren. Er is tevens aandacht voor het toiletgedrag. Na de operatie is het van belang de buikdruk zo laag mogelijk te houden. Te veel belasting van de onderbuik kan leiden tot een slechte wondgenezing en daardoor tot een minder gunstig resultaat van de operatie. Lang staan wordt in het begin afgeraden. Hierdoor kan namelijk stuwing (en daardoor weer pijn) in uw onderlichaam ontstaan.
Tevens zal de fysiotherapeut een begin maken met het aanspannen van de bekkenbodem. Hierbij ligt het accent in eerste instantie op bewustwording en niet op spierkracht verbeteren. Er is tevens aandacht voor het toiletgedrag. Na de operatie is het van belang de buikdruk zo laag mogelijk te houden. Te veel belasting van de onderbuik kan leiden tot een slechte wondgenezing en daardoor tot een minder gunstig resultaat van de operatie. Lang staan wordt in het begin afgeraden. Hierdoor kan namelijk stuwing (en daardoor weer pijn) in uw onderlichaam ontstaan.
Weer naar huis
Als u weer naar huis gaat, krijgt u een verwijzing van de specialist mee en een overdrachtbrief van de fysiotherapeut uit het ziekenhuis voor een bekkenfysiotherapeut.
Adviezen
Enkele adviezen voor de eerste zes weken na de operatie:
- Uit bed komen: rol eerst op uw zij. Breng de onderbenen buiten de bedrand terwijl u via steun van uw elleboog en hand uzelf omhoog duwt.
- Opstaan uit de stoel of het bed: zet uw voeten achter elkaar. Ga voor op de stoel zitten, duw uzelf vanuit uw benen omhoog en blijf doorademen.
- Bukken/tillen: zak door beide knieën met een rechte rug, zet de voeten iets uit elkaar, eventueel achter elkaar. Adem door of adem uit, zet de adem niet vast! Ook bij het weer omhoog komen, duw uzelf omhoog vanuit de benen. Als u tilt, til de last dan dichtbij of tegen u aan. Til liever niet meer dan 5 kilo.
- Hoesten: hoesten is buikdrukverhogend. Span uw bekkenbodem actief aan zoals u geleerd heeft! Bij een operatie via de buik kunt u de wond ondersteunen door de handen op de buik en wond te leggen.
- Traplopen: trek uzelf liever niet aan de trapleuning omhoog, want hierbij gebruikt u uw buikspieren en die maken de buikdruk hoger. Duw uzelf vanuit de benen omhoog en gebruik de leuning alleen voor het evenwicht.
- Seksualiteit: de eerste zes weken na de operatie mag u geen gemeenschap hebben.
Na zes weken mag u meestal uw gewone leven weer oppakken. Het is verstandig om uw werkzaamheden geleidelijk aan uit te breiden. Blijf zorgen voor een gezond toiletgedrag met voldoende vocht- en vezelinname. Obstipatie en daardoor hard persen kunnen op den duur weer leiden tot een nieuwe verzakking.
