Urineverlies of incontentieklachten

• Stressincontinentie:
  Stressincontinentie is ongewild urineverlies bij inspanning - zoals hoesten, tillen, vrijen, sporten, lachen - wordt 'stress' incontinentie genoemd. Stress betekent in dit geval 'druk', een druk die in de buikholte ontstaat door inspanning. Daardoor verliest u urine. Zonder dat u daar de aandrang voor voelt. De aandoening wordt ook wel 'inspanningscontinentie' genoemd. Deze vorm van incontinentie komt het meest voor bij vrouwen, ongeacht hun leeftijd (1 op de 4 vrouwen van boven de 35 jaar heeft er last van). Er kunnen verschillende oorzaken zijn, zoals bevalling(en), leeftijd, longaandoeningen (COPD) en overgewicht.
   
• Urge-incontinentie:
  Urge-incontinentie wordt ook wel 'aandrang' incontinentie genoemd. Dat betekent dat de aandrang om te plassen plotseling opkomt en niet kan worden onderdrukt. Ook is er vaak sprake van een verhoogde frequentie; u moet vaak naar de wc. Het gebeurt zowel overdag als 's nachts. De blaas is feitelijk overactief. Er kunnen verschillende oorzaken zijn, zoals ontsteking, medicijnen of suikerziekte. Urge-incontinentie blijkt een grotere psychosociale impact te hebben dan stressincontinentie.
   
• Gemengde incontinentie:
  Gemengde incontinentie is een combinatie van urge-incontinentie en stress-incontinentie. In ëën op de drie gevallen gaat urge-incontinentie gepaard met stressincontinentie. Nadat de arts de diagnose 'gemengde incontinentie' heeft gesteld, bespreekt hij/zij de verschillende behandelingsmogelijkheden met u. Meestal wordt eerst de urge-incontinentie behandeld. Indien noodzakelijk, wordt daarna de stressincontinentie behandeld.
   
• Overloopincontinentie:
  Overloopincontinentie wordt veroorzaakt door een uitgerekte of 'overlopende' blaas. Als door een stoornis de volle blaas niet op een normale manier geleegd kan worden, loopt de blaas over en treedt er urineverlies op. Overloopincontinentie wordt veroorzaakt door het niet meer reageren van de blaas op prikkels om zich samen te trekken. De aandoening komt zeer zelden voor bij vrouwen.
   
• Functionele incontinentie:
  Bij een Functionele incontinentie is het urineverlies onvoorspelbaar. De oorzaak is niet gynaecologisch (blaas, urinebuis of bekkenbodem), maar een gebrekkig functioneren van het lichaam in het algemeen. Dit kan zowel een psychische als een lichamelijke oorzaak hebben. Het kan bijvoorbeeld de oorzaak voor incontinentie zijn bij afnemende mobiliteit bij ouderen.

Plasinstructie

• Om te plassen gaat u rechtop op de wc zitten.
• De voeten plat op de grond en licht naar buiten gedraaid zoals ook de knieën.
• De kleding laat u tot over de knieën zakken.
• Nu probeert u de bekkenbodem te ontspannen om goed te kunnen plassen, hiervoor neemt u rustig de tijd.
• Bent u klaar spant u de bekkenbodem één keer aan en laat weer los, daarna kantelt u rustig het bekken een aantal keren voor- en achterover. Zo kunnen ook de laatste restjes urine naar de plasbuis stromen en kunnen deze uitgeplast worden.
• Rond het geheel af door de bekkenbodemspieren even goed aan te spannen, dan te ontspannen en daarna pas op te staan.
• Wanneer u wel drang hebt maar de urine moeilijk of niet wil komen, kunt u ook proberen te kantelen. Beter is om een aantal keren uw bekken-bodemspieren rustig aan te spannen en weer los te laten. Zo komt de plasreflex meestal goed op gang.
• Ga nooit 'stippeltjes of streepjes plassen'! Door het aanspannen van de bekkenbodemspieren onderbreekt u de urinestroom. Hierdoor verdwijnt echter de plasprikkel en stopt de ledigingsactiviteit van de blaas. Dit heeft tot gevolg dat er urine achterblijft in de blaas, waardoor er urineweginfecties kunnen ontstaan.